Ўзбекистон халқининг 90% Ислом Каримовни ҳам Шавкат Мирзиёевни ҳам раҳбарлар сифатида истамайди. Аммо бу истаксизлик амалга ошиши учун мусулмон халқимизни диктатурага муқобил йўлдан (яъни Каримов режимидан фарқли бўлган йўлдан) тараққиётга бошлайдиган дастурга эҳтиёж бор.
Бу дастурни қисқача қуйидагича ифодалаш мумкин:
1. Давлат мафкурасида маъноси бўлмаган “Ўзбекистон келажаги буюк давлат” шиори ўрнига моддий ва маънавий қадриятларни ўзида жамлаган “Бу дунё ҳаётида ҳам охиратда ҳам саодатли бўлайлик” шиорининг шахслар ва жамият тафаккурига сингдирилиши. Бу мафкуранинг жамият ва давлат ҳаётида жорий қилиниши динийлик ва дунёвийликнинг бир бирини рад қилиш муаммосини ҳал қилади, яъни давлат диний бўлсинми, дунёвий (секуляр) бўлсинми деган муаммо ҳал қилинган бўлади. Чунки Ислом дини ғарбда бўлгани каби таркидунёчилик дини эмас ва динимиз ўз қоидалари доирасида инсонларга энг мукаммал дунёвий қадриятларни таъминлайди.
2. Сиёсатда ёлғон, хўжакўрсинга ўтказилаётган сайловлар (аслида бу сайлов эмас Каримов ва ҳамтовоқларига сийловдир) ўрнига аввал маҳаллалардан бошлаб босқичма босқич туман, вилоят Халқ Мажлисларини сайлаш. Вилоят Халқ Мажлисларида сайланган вакиллардан Ўзбекистон Олий Халқ Мажлисини (парламентини) шакллантириш.
3. Ўзбекистон Олий Халқ Мажлисида танлаб олинган 3 номзоддан умумхалқ сайлов йўли билан Ўзбекистон Давлат Раисини (Президентни) сайлаш. Ҳозир мамлакат чуқур ижтимоий ва иқтисодий бўҳронда бўлган шартларда парламент ва президентлик сайловларини ғарб давлатларидаги каби кўппартиявийлик асосида ўтказиб бўлмайди. Бу жуда катта сиёсий бўҳронлар, миллий ва диний низоларга олиб келиши мумкин.
4. Иқтисодий соҳани 3 га бўлиш: 1. Давлат назорат қиладиган стратегик соҳа. Бу олтин, нефть, табиий газ, ҳарбий саноат ва ҳк иқтисодий соҳалардир. 2. Давлат халққа ижарага берадиган стратегик аҳамиятга эга бўлмаган корхоналар. Шу жумладан ер ҳам ҳақиқий маънода фермерларга ижрага берилиши керак, ҳозиргидек хўжакўрсинга эмас. 3. Аҳоли тўлиқ мулк эгаси бўладиган кичик корхоналар ва соҳалар.
5. Ҳуқуқий соҳада инсонларнинг жони, ақли, мол мулки, насли ва обрў эътиборининг дахлсизлигини таъминлайдиган адолатли қонунларни жорий қилиш. Бу қонунлар доирасида фуқароларга сўз ва матбуот эркинлиги, ижтимоий ва маданий ташкилотлар тузиш эркинлиги, намойиш ва мажлислар ўтказиш эркинлиги каби эркинликлар бериш.
6. Маориф соҳасида дунёвий ва исломий илмларнинг ўргатилишини биргаликда олиб борадиган дастурларни мактабларда жорий қилиш.
7. Ташқи сиёсатда зудлик билан Ўзбекистон, Қозоғистон, Тожикистон, Қирғизистон ва Турманистон ўртасида Оврупо Иттифоқига ўхшаш Ўрта Осиё давлатлари Иттифоқини тузиш ва бу давлатда умумий иқтисодий ва маданий ҳудудни ташкил қилиш.
Мана шундай содда айни пайтда жамият ва давлат ҳаётида ларзаларга сабаб бўлмайдиган дастур асосида аста секинлик билан ва босқичма босқич Каримов диктатурасидан қутулиш мумкин.
Ислом Каримовнинг 25 йиллик диктатураси давомида Ўзбекистон бутун соҳаларда даҳшатли инқирозларга дучор бўлди, бу диктатурага қарши бўлган юз минглаб сиёсат, дин, ҳуқуқ ва маданият соҳаси вакиллари қатағон қилиндилар.
Бу диктатура давомида мамлакат иқтисоди деярли ўзгармади, мамлакатнинг киши бошига тушадиган Ялпи Ички Маҳсулоти (ЯИМ) 1900 доллар билан дунёдаги 200га яқин давлат ичида энг охирги ўринларда турибди. Ўзбекистондан 6 милёнга яқин фуқаронинг бошқа давлатларда қочиб кетиши ҳам бу инқирознинг далилидир.
Агар мен юқорида таклиф қилаётган оддий ва босқичма босқич тараққиёт йўли амалга ошириладиган бўлса, Аллоҳнинг изни билан Ўзбекистонда ҳам ижтимоий сиёсий барқарорлик таъминланади ва яқин 10 йилда мамлакатимизнинг ЯИМ энг камида 20 минг долларга тенг бўлиб, Ўзбекистон ҳуқуқий, моддий ва маънавий жиҳатдан дунёга ўрнак бўладиган давлат ҳолига келади.
Бу дастур маъқул бўлган ҳамюртларимизни вақт ўтказмасдан ҳамкорликка давъат қиламан.
Намоз НОРМЎМИН
15.01.2015
O‘zbekiston xalqining 90% Islom Karimovni ham Shavkat Mirziyoyevni ham rahbarlar sifatida istamaydi. Ammo bu istaksizlik amalga oshishi uchun musulmon xalqimizni diktaturaga muqobil yo‘ldan (ya’ni Karimov rejimidan farqli bo‘lgan yo‘ldan) taraqqiyotga boshlaydigan dasturga ehtiyoj bor.
Bu dasturni qisqacha quyidagicha ifodalash mumkin:
1. Davlat mafkurasida ma’nosi bo‘lmagan “O‘zbekiston kelajagi buyuk davlat” shiori o‘rniga moddiy va ma’naviy qadriyatlarni o‘zida jamlagan “Bu dunyo hayotida ham oxiratda ham saodatli bo‘laylik” shiorining shaxslar va jamiyat tafakkuriga singdirilishi. Bu mafkuraning jamiyat va davlat hayotida joriy qilinishi diniylik va dunyoviylikning bir birini rad qilish muammosini hal qiladi, ya’ni davlat diniy bo‘lsinmi, dunyoviy (sekulyar) bo‘lsinmi degan muammo hal qilingan bo‘ladi. Chunki Islom dini g‘arbda bo‘lgani kabi tarkidunyochilik dini emas va dinimiz o‘z qoidalari doirasida insonlarga eng mukammal dunyoviy qadriyatlarni ta’minlaydi.
2. Siyosatda yolg‘on, xo‘jako‘rsinga o‘tkazilayotgan saylovlar (aslida bu saylov emas Karimov va hamtovoqlariga siylovdir) o‘rniga avval mahallalardan boshlab bosqichma bosqich tuman, viloyat Xalq Majlislarini saylash. Viloyat Xalq Majlislarida saylangan vakillardan O‘zbekiston Oliy Xalq Majlisini (parlamentini) shakllantirish.
3. O‘zbekiston Oliy Xalq Majlisida tanlab olingan 3 nomzoddan umumxalq saylov yo‘li bilan O‘zbekiston Davlat Raisini (Prezidentni) saylash. Hozir mamlakat chuqur ijtimoiy va iqtisodiy bo‘hronda bo‘lgan shartlarda parlament va prezidentlik saylovlarini g‘arb davlatlaridagi kabi ko‘ppartiyaviylik asosida o‘tkazib bo‘lmaydi. Bu juda katta siyosiy bo‘hronlar, milliy va diniy nizolarga olib kelishi mumkin.
4. Iqtisodiy sohani 3 ga bo‘lish: 1. Davlat nazorat qiladigan strategik soha. Bu oltin, neft, tabiiy gaz, harbiy sanoat va hk iqtisodiy sohalardir. 2. Davlat xalqqa ijaraga beradigan strategik ahamiyatga ega bo‘lmagan korxonalar. Shu jumladan yer ham haqiqiy ma’noda fermerlarga ijraga berilishi kerak, hozirgidek xo‘jako‘rsinga emas. 3. Aholi to‘liq mulk egasi bo‘ladigan kichik korxonalar va sohalar.
5. Huquqiy sohada insonlarning joni, aqli, mol mulki, nasli va obro‘ e’tiborining daxlsizligini ta’minlaydigan adolatli qonunlarni joriy qilish. Bu qonunlar doirasida fuqarolarga so‘z va matbuot erkinligi, ijtimoiy va madaniy tashkilotlar tuzish erkinligi, namoyish va majlislar o‘tkazish erkinligi kabi erkinliklar berish.
6. Maorif sohasida dunyoviy va islomiy ilmlarning o‘rgatilishini birgalikda olib boradigan dasturlarni maktablarda joriy qilish.
7. Tashqi siyosatda zudlik bilan O‘zbekiston, Qozog‘iston, Tojikiston, Qirg‘iziston va Turmaniston o‘rtasida Ovrupo Ittifoqiga o‘xshash O‘rta Osiyo davlatlari Ittifoqini tuzish va bu davlatda umumiy iqtisodiy va madaniy hududni tashkil qilish.
Mana shunday sodda ayni paytda jamiyat va davlat hayotida larzalarga sabab bo‘lmaydigan dastur asosida asta sekinlik bilan va bosqichma bosqich Karimov diktaturasidan qutulish mumkin.
Islom Karimovning 25 yillik diktaturasi davomida O‘zbekiston butun sohalarda dahshatli inqirozlarga duchor bo‘ldi, bu diktaturaga qarshi bo‘lgan yuz minglab siyosat, din, huquq va madaniyat sohasi vakillari qatag‘on qilindilar.
Bu diktatura davomida mamlakat iqtisodi deyarli o‘zgarmadi, mamlakatning kishi boshiga tushadigan Yalpi Ichki Mahsuloti (YaIM) 1900 dollar bilan dunyodagi 200ga yaqin davlat ichida eng oxirgi o‘rinlarda turibdi. O‘zbekistondan 6 milyonga yaqin fuqaroning boshqa davlatlarda qochib ketishi ham bu inqirozning dalilidir.
Agar men yuqorida taklif qilayotgan oddiy va bosqichma bosqich taraqqiyot yo‘li amalga oshiriladigan bo‘lsa, Allohning izni bilan O‘zbekistonda ham ijtimoiy siyosiy barqarorlik ta’minlanadi va yaqin 10 yilda mamlakatimizning YaIM eng kamida 20 ming dollarga teng bo‘lib, O‘zbekiston huquqiy, moddiy va ma’naviy jihatdan dunyoga o‘rnak bo‘ladigan davlat holiga keladi.
Bu dastur ma’qul bo‘lgan hamyurtlarimizni vaqt o‘tkazmasdan hamkorlikka dav’at qilaman.
Namoz NORMO‘MIN
15.01.2015
