Odam Ato Momo Havvo, yaralgandir,
Farzandlari yer yuziga taralgandir.
Demak, odamzotni, ota-onasi bir,
Bir-biriga qarindosh deb, qaralgandir.
O‘zbek, qozoq, qirg‘iz, turkman, Tojikiston,
Bularning nomi aslida bir – Turkiston!
Somoniylar qildi Xilofat xizmatin,
G‘aznaviylar ko‘targandi din izzatin.
Xorazmshoh, Amir Temur zamonida,
Ko‘rsatdi dunyoga turkiylar qudratin.
Moziyni titratgan eding sen begumon,
Bugun ahvolinga qara, ey, Turkiston!
Mo‘g‘ullarga mag‘lub bo‘lib, yo‘qolmading,
Ruslar bosib olganida qocholmading.
Turli millat elatlarga bo‘lingansan,
Hech adovat tugunlarin yecholmading.
Ajdodlarning orzulari bo‘ldi armon,
Maqsadinga yetolmading hech Turkiston.
Loyiq zuryod bo‘lolmadik, bobolarga,
Qarang bizga meros bu mojarolarga.
Tili, dini, tarixi bir, el-elatlar,
Chek qo‘ysinlar endi milliy nizolarga.
Turklar yana birlashmoqqa bormi imkon?,
O‘z aslinga qaytgin endi, ey Turkiston!
Tiling, dining, aslu nasling zamoning bir,
To‘yu-aza, do‘sti-dushman yomoning bir.
Bir tuproqda, bir daryodan oziqlanib,
Istaysanmi yo‘qmi, yo‘ling, karvoning bir.
Asrlardan kelayotgan ulug‘ karvon,
Kelajakka eltguvchi yo‘l bu – Turkiston.
SAHVİY (M. Abutov)
Одам Ато Момо Ҳавво, яралгандир,
Фарзандлари ер юзига таралгандир.
Демак, одамзотни, ота-онаси бир,
Бир-бирига қариндош деб, қаралгандир.
Ўзбек, қозоқ, қирғиз, туркман, Тожикистон,
Буларнинг номи аслида бир – Туркистон!
Сомонийлар қилди Хилофат хизматин,
Ғазнавийлар кўтарганди дин иззатин.
Хоразмшоҳ, Амир Темур замонида,
Кўрсатди дунёга туркийлар қудратин.
Мозийни титратган эдинг сен бегумон,
Бугун аҳволинга қара, эй, Туркистон!
Мўғулларга мағлуб бўлиб, йўқолмадинг,
Руслар босиб олганида қочолмадинг.
Турли миллат элатларга бўлингансан,
Ҳеч адоват тугунларин ечолмадинг.
Аждодларнинг орзулари бўлди армон,
Мақсадинга етолмадинг ҳеч Туркистон.
Лойиқ зурёд бўлолмадик, боболарга,
Қаранг бизга мерос бу можароларга.
Тили, дини, тарихи бир, эл-элатлар,
Чек қўйсинлар энди миллий низоларга.
Турклар яна бирлашмоққа борми имкон?,
Ўз аслинга қайтгин энди, эй Туркистон!
Тилинг, дининг, аслу наслинг замонинг бир,
Тўйу-аза, дўсти-душман ёмонинг бир.
Бир тупроқда, бир дарёдан озиқланиб,
Истайсанми йўқми, йўлинг, карвонинг бир.
Асрлардан келаётган улуғ карвон,
Келажакка элтгувчи йўл бу – Туркистон.
САҲВИЙ (М. Абутов)
